donderdag 21 augustus 2014

Fort voor het water - Jeroen van Westen

Landschapskunst om de hoek: niet ver van Emmen, tussen de dorpen Roswinkel en Emmer-Compascuum is in 2000 het landart kunstwerk Fort voor het water gerealiseerd. Mooi aan de rand van de meanderende Runde. Dit werk van kunstenaar Jeroen van Westen is tussen 1996 en 2000 ontwikkeld.







Tekst van Jeroen van Westen
Een portret van het nu vrijwel verdwenen hoogveen, daar waar tot ongeveer 1920 de Roswinkeler schans was gelegen. Ten tijde van de aanleg van deze schans was er sprake van bedreiging door een vijand. De vijand is er niet meer, wel is er een slachtoffer na het afgraven van het veen: water.
Nu de spons van het hoogveen er niet meer is, en de landbouw het waterpeil afdwingt, is de waterkwaliteit in het gebied enorm teruggelopen, is water vrijwel onzichtbaar geworden. In het plan ‘Was getekend, de Runde’ wordt een waterloop voorgesteld waarin gebiedseigen water een bedding volgt op basis van verdwenen en nog levende verhalen en verlangens. Het Fort voor het Water nodigt deze nieuwe waterloop uit, koestert, en voedt. Het Fort is een plaats waar feesten gegeven kunnen worden, theater gespeeld, performances gehouden: alles midden in een hoopvol landschap.  

Tekst WikiPedia
Het Fort voor het water is een kunstwerk, een vorm van land art, van Jeroen van Westen, gelegen tussen Emmer-Compascuum en Roswinkel. Het maakt deel uit van het kunstproject Was getekend, de Runde en vormde in 2005 het enige gerealiseerde kunstwerk ervan. Het ligt in een, in het kader van dit kunstwerk aangelegde, meander van de Nieuwe Runde. Het kunstwerk bestaat uit de volgende elementen: aarde, water, cortenstaal, lexaanplaten, waterpomp en een knuppelpad.

Fort voor het water ligt op de plaats van het voormalige Fort Roswinkel dat deel uitmaakte van de verdedigingslinie in het Bourtangermoeras. De naam van het kunstwerk en de wallen die het omgeven verwijzen naar dit voormalige fort.

Binnen de wallen liggen ijzeren platen met daarop woorden die bij het veengebied horen, zoals verdwijnende dialectwoorden en woorden die de maaginhoud benoemen van het veenlijk van Erica, die voornamelijk bestond uit de resten van planten en dieren van het toenmalige veengebied. Het kunstwerk is te gebruiken als openluchttheater. Bij het waterschap kan men volgens het begeleidende informatiebord hiervoor toestemming vragen.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten